Jaki przypadek?

            Znamy już tabele odmian, i wiemy jakie końcówki muszą przyjąć rzeczowniki i jakich zaimków musimy użyć, żeby prawidłowo odmieniać. Ale skąd mamy wiedzieć kiedy użyć którego przypadku?

            O tym jakiego przypadku mamy użyć decyduje często czasownik jakiego używamy w zdaniu, przymiotnik, bądź rzeczownik występujący w bezpośrednim sąsiedztwie. Także przyimek taki jak mit (zawsze z Dativem), für (zawsze z Akkusativem) może narzucać konkretny przypadek.
            Poniżej czasowniki, które wymagają użycia odpowiedniego przypadku. 

Nominativ sein - być werden - stać się

Nominativ bleiben - pozostać scheinen - wydawać się

GENITIV	DATIV	AKKUSATIV
gedanken (pamiętać, wspominać)	ausweichen (wyminąć)	anrufen
sich bedienen (posługiwać się)	ähneln (być podobnym)	beneiden
sich erfreuen	bekommen (posłużyć, wyjść na zdrowie)	heiraten
bedürfen (wymagać)	beitreten (przystąpić do organizacji)	nennen
sich enthalten (powstrzymywać się)	zustimmen (zgadzać się)	stören
sich entsinnen (przypominać sobie)	beiwohnen (uczestniczyć, być obecnym)	unterbrechen (przeżywać)
sich erbarmen (zlitować się)	folgen (iść za kimś)	genießen
sich rühmen (chwalić się)	sich nähern (zbliżać się)	lassen
sich schämen (wstydzić się)	zuhören (przysłuchiwać się)	vergessen
sich annehmen (podjąć się czegoś)	gehören/angehören (przynależeć)	es gibt
anklagen (oskarżać kogoś)	schreiben (pisać do kogoś)	überlegen (zastanawiać się, przemyśleć)
beschuldigen (posądzać)	sich anpassen (dostosować się do)
verdächtigen (podejrzewać)	sich anschließen (przyłączyć się do)
	beibringen (nauczyć się czegoś)
	gehorchen (słuchać kogoś)
	mitteilen (poinformować kogoś)
	nachlaufen (uganiać się za)
	wehtun (boleć)
	beimessen (przypisywać komuś coś)